پای کرونا همچنان بر گلوی باشگاه‌های ورزشی/کسی به فکر این شغل نیست

خبرگزاری مهر- گروه استان‌ها: با شیوع کرونا بسیاری از مشاغل آسیب دیدند و مدتی کسب و کارشان لنگ شد؛ اما در این بین برخی مشاغل پس از گذشت نزدیک ۲۰ ماه از آغاز کرونا، همچنان با محدودیت‌های ریز و درشتی مواجهند به طوری که عملاً می‌توان ادعا کرد که شغلشان تعطیل است.

یکی از این مشاغل که مستقیماً با روحیه و شادابی، سلامت و طراوت جامعه نیز سر و کار دارد باشگاه‌های ورزشی است؛ مشاغلی که نقش مهمی در آرامش بخشی به جامعه و افزایش سلامت مردم خصوصاً جوانان ایفا می‌کنند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

اما در حالی که تنها چند روز از بازگشایی سالن‌ها و باشگاه‌های ورزشی پس از ماه‌ها تعطیلی می‌گذرد، به ناگاه علی رغم بازگشایی اجباری مدارس و دانشگاه‌ها و همچنین اعلام امکان حضور تماشاگران در رقابت‌های ورزشی، سالن‌ها و باشگاه‌های ورزشی با تغییر رنگ وضعیت کرونایی در خراسان شمالی تعطیل شد.

با این حال از سایر استان‌ها و شهرستان‌های کشور خبر می‌رسد که سالن‌ها و باشگاه‌های ورزشی فعالیت دارند؛ اما در خراسان شمالی اجازه این فعالیت‌ها داده نمی‌شود.

صادق یکی از باشگاه داران بجنوردی است؛ این ورزشکار که مدت‌هاست شغل خود را از دست داده می‌بیند، در گفتگو با مهر اظهار کرد: متأسفانه پس از گذشت چندین ماه از کرونا می‌گذرد مسئولان به محض تغییر رنگ کرونا باشگاه‌ها را تعطیل می‌کنند.

وی افزود: چطور می‌شود تمامی اماکن و بازارها بدون هیچ محدودیتی باز شده اما فقط سالن‌های ورزشی اجازه فعالیت ندارند؟ آیا نمی‌شود با وضع قوانین و پروتکل‌هایی اجازه فعالیت به این قشر داد؟

این باشگاه دار ادامه داد: هر زمان وضعیت بهتر شد و خواستیم شغل خود را دوباره از سر بگیریم، باز هم با بهانه‌ای کارمان را تعطیل کردند؛ با این وضعیت عملاً معیشتمان به نابودی رسیده است.

وی بیان داشت: باشگاه‌ها ضامن سلامتی و حفظ جوانان از آسیب‌های اجتماعی هستند؛ چطور مسئولان به این راحتی ۲ سال باشگاه‌ها را تعطیل می‌کنند؟ آیا کسی به فکر آسیب‌های ورزش نکردن جوانان است؟

این مدیر باشگاه در انتها گفت: مسئولان راحت‌ترین کار را بدون در نظر گرفتن عواقب آن انجام می‌دهند زیرا تعطیلی مکان ورزش جوانان بسیار آسیب زاست.

جوانان از تفریح سالم دور شدند

محسن یکی دیگر از باشگاه داران استان است که در گفتگو با مهر اظهار کرد: بسیاری از باشگاه‌ها به دلیل ممنوعیت کار شغل خود را تغییر دادند و از این مسیر خارج شدند؛ این امر یقیناً میزان ورزش و تفریح سالم جوانان و نوجوانان را کاهش می‌دهد.

وی افزود: برخی دیگر از باشگاه داران نیز به صورت پنهانی و غیر قانونی به فعالیت ادامه دادند؛ وقتی این اقدام صورت می‌گیرد یقیناً نمی‌توان نظارتی بر رعایت پروتکل‌های بهداشتی داشت و از آن جایی که دیگر باشگاه‌ها تعطیل هستند، باشگاه فعال بسیار شلوغ می‌شود.

این باشگاه دار در انتها تصریح کرد: با انجام واکسیناسیون شرایط به حالت پایداری رسید و باشگاه‌ها دوباره فعال شد اما به یکباره خبر تعطیلی مجدد اعلام شد؛ مسئولان خیال کنند شغل خودشان این مسئله است؛ آیا باز هم همینطور راحت برای تعطیلی آن اقدام می‌کنند؟

یکی دیگر از باشگاه داران نیز در گفتگو با مهر از نمایندگان مجلس خواست تا به این مسئله ورود داشته باشند و گفت: طی ۲ سال اخیر مربیان ورزشی با ضرر و زیان زیادی رو به رو بودند و باید برای جبران این مسئله فکری اساسی کرد.

وی افزود: محمد پاکمهر به عنوان رئیس هیأت پزشکی ورزشی خراسان شمالی و محمد وحیدی به عنوان عضو فراکسیون ورزش مجلس باید صدای کم رمق و ورشکستگی این قشر را بشنوند و فوراً اقدامات لازم را انجام دهند.

این باشگاه دار گفت: وزارت ورزش و جوانان به این مسئله از طریق ستاد ملی کرونا ورود کند و جلوی تعطیلی مداوم سالن‌های ورزشی را بگیرد؛ در غیر این صورت تعداد معدودی از باشگاه‌های فعال نیز بساط کار خود را جمع خواهند کرد.

با این حال روح الله حسین پور، سرپرست معاونت سیاسی استانداری خراسان شمالی در این خصوص گفت: ملاک بازگشایی یا تعطیلی سالن‌های ورزشی رنگ‌های کرونایی است.

وی بیان داشت: اما در موضوعی مانند بازگشایی مدارس، توافق مشخص با وزارت بهداشت انجام شده و دستورالعمل‌های جداگانه‌ای ابلاغ شده است.

اینک چشم هزاران جوان و نوجوان خراسان شمالی در انتظار تصمیم جدید مسئولان است تا ورزش خود را باری دیگر آغاز کنند؛ مسئله‌ای که بی توجهی به آن قطعاً علاوه بر آسیب‌های اقتصادی به باشگاه داران، آسیب‌های بیشتری در زمینه فرهنگی و اجتماعی به جامعه وارد خواهد کرد.

کد خبر 5347187

منبع: مهر

کلیدواژه: ویروس کرونا تعطیلی کسب و کارها محدودیت های کرونایی باشگاه های ورزشی یوم الله 13 آبان ویروس کرونا بوشهر خطبه های نماز جمعه گرگان آمار کرونا عکس استانها استانداری سمنان واکسن کرونا بارش باران لیگ برتر فوتبال ایران کرمانشاه سفر استانی استکبار ستیزی باشگاه های ورزشی باشگاه داران خراسان شمالی باشگاه ها سالن ها شغل خود

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۶۳۴۴۲۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

شارژ رفاه با دورکاری؛ کرونا با زندگی ما چه کرد؟!

شوک کرونا باعث گسترش دورکاری در اکثر کشور‌ها شد. حال پس از گذر از این همه‌گیری، اندکی از حجم دورکاری‌ها کم شده است؛ اما مزیت‌های آن باعث شده است که تعادل جدیدی میان کار و زندگی ایجاد شود. مطالعات جدید نیز نشان می‌دهد، می‌توان تعطیلات یا دورکاری نیروی کار را به نحوی تنظیم کرد که نه تنها اثر منفی در عملکرد اقتصادی نداشته باشد، بلکه باعث بهبود رفاه خانوار‌ها شود.

به گزارش دنیای اقتصاد؛ یک مطالعه جدید از صندوق بین‌المللی پول، اثرات کاهش زمان رفت و آمد بر افزایش رفاه را تایید کرده است. همچنین یک گزارش در اکونومیست نیز شکل جدید دورکاری در اقتصاد آمریکا را مورد بررسی قرار داده که باعث بهبود وضعیت زندگی افراد شده است.

در هفته‌های اخیر، بحث تعطیلات دو روزه در ایران مطرح شده است که بسیاری از کارشناسان بر مزایای اجرایی شدن آن تاکید می‌کنند؛ بنابراین می‌توان همسو با عصر جدید پساکرونا، در اقتصاد ایران نیز تعادل جدیدی میان کار و زندگی تعریف کرد.

یک پژوهش انجام‌شده توسط صندوق بین‌المللی پول نشان داده است که کاهش ساعات رفت‌وآمد برای کار یکی از والدین می‌تواند اثری مثبت معادل ۱.۵ تا ۴.۵ درصد میزان مصارف خانوار برای آن خانواده داشته باشد. این پژوهش در زمانی که مباحثه در رابطه با ویکند دو روزه در کشور بالا گرفته است، می‌تواند دلالت‌های مثبتی را در حمایت از این طرح داشته باشد. پژوهش صندوق بین‌المللی پول اثر مثبت رفاهی انواع دورکاری را که می‌تواند رفت‌وآمد افراد را کاهش دهد، ارزیابی کرده است.

اثر کرونا بر کاهش زمان رفت‌وآمد‌ها

همه‌گیری کووید-۱۹ به روش‌های بی‌سابقه‌ای دنیای کار را تغییر داده است؛ به‌طوری که کار از راه دور یا دورکاری به‌عنوان یک نوع مهم کار در بازار‌های کاری دنیا مورد توجه قرار گرفته است. با گسترش دورکاری، شیوه کار، مکان انجام کار و ساختار آن تغییر داده شده و هنجار‌های سنتی در مورد زمان کار، رفت‌وآمد و تعادل بین کار و زندگی به چالش کشیده شده است.

توانایی دورکاری به‌طور قابل توجهی زمان رفت‌وآمد را کاهش می‌دهد یا حتی به‌طور کامل آن را حذف می‌کند، یک جزء تقریبا بزرگ از روز کاری که می‌تواند به فعالیت‌های دیگر اختصاص یابد. این تغییر در الگو‌های کار و رفت‌وآمد به تنهایی بر کارگران تاثیر نمی‌گذارد؛ اما می‌تواند تصمیمات کل خانواده را تغییر دهد.

دورکاری یکی از والدین می‌تواند به‌طور قابل توجهی بر تخصیص زمان دیگری تاثیر بگذارد؛ میزان اثرگذاری این زمان ذخیره‌شده بستگی به این دارد که زمان پس‌انداز شده، چگونه صرف می‌شود. با وجود مطالعات بسیاری که در مورد تغییرات در الگو‌های کاری و تخصیص زمان به دلیل همه‌گیری انجام شده است، پویایی‌های مرتبط بین همسران و پیامد‌های رفاهی گسترده‌تر این پویایی‌ها نسبتا ناشناخته باقی مانده است.

هدف پژوهش انجام‌شده توسط صندوق بین‌المللی پول این بوده است که با تحلیل چگونگی تغییر تخصیص زمان در دوران پس از همه‌گیری، با در نظر گرفتن تغییرات بر اساس جنسیت و شغل افراد، به این حوزه مطالعاتی توسعه‌نیافته کمک کند.

در این پژوهش از داده‌های نظرسنجی استفاده از زمان آمریکا (ATUS) استفاده شده است، یک نظرسنجی جامع که توسط اداره آمار کار ایالات‌متحده انجام شده است و نحوه تخصیص زمان افراد در ایالات‌متحده را در فعالیت‌های مختلف ارزیابی می‌کند. داده‌های ATUS نشان می‌دهد قبل از همه‌گیری تفاوت‌های قابل‌توجهی در تخصیص زمان بین مردان و زنان وجود دارد.

به‌طور کلی مردان ساعت‌های بیشتری کار می‌کنند و بیشتر از زنان در رفت‌وآمد هستند. پس از همه‌گیری، کاهش قابل توجهی در زمان رفت‌وآمد کارگران در مشاغل دورکار شناسایی شده است که به ۱.۷ ساعت در هفته برای مردان و ۱.۲ ساعت در هفته برای زنان می‌رسد. علاوه بر این، بررسی‌های این پژوهش حاکی از کاهش بیش از یک‌ساعت در هفته در ساعات کاری مردان است، با این حال تغییر قابل توجهی در ساعات کاری زنان مشاهده نمی‌شود.

نتایج پژوهش چه می‌گوید؟

بررسی‌ها نشان می‌دهد دستاورد‌های رفاهی قابل توجهی با کاهش زمان رفت‌وآمد به‌دست می‌آید و این دستاورد‌ها برای خانواده‌هایی که کاهش بیشتری را تجربه می‌کنند، بیشتر است. هنگامی که حداقل یکی از همسران در یک شغل از راه دور کار می‌کند، سود کل رفاه از ۱.۵ تا ۴.۵ درصد در معادل مصرف متغیر است.

این سود مخصوصا برای زوج‌هایی که هر دو طرف در مشاغل دورکار، کار می‌کنند مشهود است؛ زیرا زن و شوهر هر دو از این تغییر سود می‌برند. دومین سود بزرگ را زوج‌هایی در یافت می‌کنند که شوهر در شغلی از راه دور کار می‌کند و کمترین سود زمانی مشاهده می‌شود که زن در یک شغل دورکار مشغول شده است.

دلالت‌های این پژوهش برای ایران چه می‌تواند باشد؟

دورکاری به‌عنوان یک گزینه کاری در بسیاری از محیط‌های کاری ایران نیز در دوران همه‌گیری به‌صورت گسترده اجرایی شد. کسب‌وکار‌های فراوانی به صورت دورکار به پیشبرد اهداف خود پرداختند؛ با این حال، با پایان همه‌گیری و بازگشایی پس از آن، اغلب کسب‌وکار‌ها به شیوه حضوری کار کردن بازگشتند.

بررسی‌های این پژوهش نشان می‌دهد دورکاری در بسیاری از کسب‌و‌کار‌ها می‌تواند مازاد رفاهی را برای کارکنان شرکت‌ها ایجاد کند که بدون هزینه مشخص مالی برای کارفرماست. البته این مساله در این پژوهش مورد بررسی قرار نگرفته که دورکاری چه اثری بر بهره‌وری کسب‌وکار‌ها می‌گذارد، با این حال اثر رفاهی این شیوه کار و جذابیت آن برای نیروی کار اثبات شده است.

به‌خصوص در شرایطی که رفت‌وآمد در شهر‌های بزرگ هزینه‌های زیادی را چه به لحاظ زمانی و چه به لحاظ مالی بر افراد تحمیل می‌کند.

دلالت مهم دیگر این پژوهش را می‌توان اهمیت کاهش رفت‌وآمد‌ها و فراغت کارکنان از کار، با کاهش ساعت کاری دانست. مدت‌هاست در کشور ما، صحبت‌ها در رابطه با ویکند یا آخر هفته دوروزه بالا گرفته است. به نظر می‌رسد دو روزه شدن تعطیلات آخر هفته، حتی اگر منجر به کاهش ساعات کاری نیروی کار نیز شود، اثر رفاهی مثبتی را برای جامعه خواهد داشت.

پژوهش‌هایی که در رابطه با اثر ویکند دوروزه بر میزان بهره‌وری کسب‌وکار‌ها انجام شده است، تاکید دارند که این شیوه از توزیع روز‌های تعطیل اثر منفی بر بهره‌وری کسب‌وکار‌ها ندارد و چه بسا با تقویت وضعیت روحی نیروی کار، منجر به رشد بهره‌وری کسب‌وکار‌ها نیز بشود.